สิบเดือนของการกลับมาผืนดินบ้านเกิด กับเจ็ดเดือนของการเริ่มต้นแบ่งปันแรงบันดาลใจของเส้นทางการฝึกฝน เป็นช่วงเวลาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยประสบการณ์ที่มีค่า กับมิตรภาพที่เริ่มจะก่อตัวขึ้นในหมู่กัลยาณมิตรร่วมสมัย
อนาคตจะเป็นอย่างไรไม่มีใครรู้ เพราะแม้แต่พรุ่งนี้ก็ยังไม่สามารถการันตีถึงความปลอดภัยไร้อุปสรรค แต่สำหรับเส้นทางสายนี้ หนทางสู่มณฑลของความไม่รู้ช่างรุ่มรวยไปด้วยสีสันและความท้าทายใหม่ๆให้เราได้เรียนรู้และเติบโต เปรียบเสมือนพรแห่งปัจจุบันขณะที่เราได้มีชีวิตอยู่เพื่อร่วมทุกข์ร่วมสุขและแบ่งปันหัวใจกับผู้อื่น
เมื่อ “การภาวนาคือชีวิต” แล้วเราจะกลัวอะไร หากเรายังคงมั่นอยู่บนวิถีของการภาวนา มีพลังความบ้าอยู่ในเลือดในเนื้อ ขอเพียงยังดำรงอยู่ในวิถีของการเฝ้าดู สืบค้น และเรียนรู้กับกระบวนการด้านในของชีวิต แม้จะเจ็บปวดแค่ไหน ก็ไม่มีอะไรที่จะต้องไปกลัว
ด้วยใจที่คงมั่นในแสงเรืองรองประภัสสรที่จะฉายสะท้อนในทุกภาวะการดำรงอยู่
