walking the path

"The tree is just magnificent. It stands alone, spreading its branches so elegantly. And the pink flowers are just breathtakingly beautiful. Despite the unfriendly environment, the tabebuia remains honest to the season. It grows and blooms courageously."

"The undeniable truth expresses itself in such an ordinary way. When we give ourselves time to contemplate on the manifestation of these natural truths, we are empowered and feel energised," said Rosana.

When the season's gone, Rosana has pictures of tabebuia to look at and to remind her that she must continue her uphill tasks, like Sisyphus.

"It's our duty to do the right thing, to persevere and persevere, to create positive karma, and the rest will be taken care of," she said.

"My spiritual teacher once told me that a Buddhist should grab any opportunity to do the right thing and to get things right, albeit small deeds. It doesn't matter if you succeed or fail. After all, Buddhism is the path and the goal in itself."

read all >>>

from "Walking the path"
Outlook , Bangkok Post,
Sunday June 29, 2008

outsiders

"สิ่งหนึ่งที่คนฝึกฝนเรียนรู้ด้านในจะต้องมีก็คือ ความกล้าที่จะมองตัวเองในทุกขณะ กล้าที่จะมองสิ่งที่เราไม่อยากมอง แล้วเรียนรู้ที่จะยอมรับมันให้ได้ เพราะเมื่อเรายอมรับในสิ่งที่ตัวเองเป็นได้แล้ว มันจะทำให้เรารู้สึกเต็มและยืดอกได้อย่างสง่าผ่าเผย ไม่จำเป็นต้องหลบๆซ่อนๆอีกต่อไป"

วิจักขณ์ พานิช

อ่าน "โยคีหนุ่มแห่งโลกวิถีใหม่ ผู้หว่านเมล็ดพันธุ์แห่งแรงบันดาลใจให้กับสังคม"
ในนิตยสาร a day คอลัมน์คนนอกรีต
ฉบับที่ ๙๔ หน้าปกไทยรัฐ

"the outsiders"
a day magazine
june 2008

จดหมายข่าววัชรปัญญา มิถุนายน ๒๕๕๑

วิถีของการภาวนา คือ การสร้างความสัมพันธ์กับทุกภาวะที่เกิดขึ้นในมณฑลแห่งการรับรู้ในเนื้อในตัวของเราอย่างถูกต้อง ความถูกต้องที่ว่านี้แสดงถึงวิถีแห่งการละ การสละ การยอมรับ การศิโรราบ และการให้ ในทุกลมหายใจเข้าออก ที่เป็นไปเพื่อการเปิดพื้นที่ รองรับพลวัตของประสบการณ์ในชีวิตตามที่เป็นจริง อย่างปราศจากการควบคุม กะเกณฑ์ บังคับ หรือบิดเบือนใดๆ

การเฝ้าดูประสบการณ์ตามที่เป็นจริงอาจฟังดูเป็นวีรกรรมที่น่าทึ่ง แต่อีกด้านหนึ่งมันก็หมายถึงการสูญเสียหลักเกาะเกี่ยวทางความยึดมั่นทางความคิดทั้งปวง อันจะนำมาซึ่งความเจ็บปวดจากการที่เราจำต้องเผชิญกับสิ่งที่เราไม่อยากพบเจอ การตายของสิ่งที่เราเคยคิดว่าเป็นตัวเรา การเสียดแทงแผดเผาของความเปลี่ยนแปลง ความไม่แน่นอน ความบีบคั้น ความโกลาหล ความหลากหลาย ท่ามกลางโลกอันละเอียดอ่อนแห่งการร่วมทุกข์ร่วมสุขทางอารมณ์ความรู้สึกกับผู้คนรอบข้าง

พุทธธรรมในแง่มุมของมรรควิธี หาได้มีแต่ภาพของความดีงามเพอร์เฟ็ค จำไว้เสมอว่าในเส้นทางสายนี้ นักรบทุกคนยังคงอยู่ในวัฏฏสังสารแห่งการเกิดตาย การลอกคราบของตัวตนเก่าและการเกิดของตัวตนใหม่ เป็นพลวัตที่เจ็บปวดและรื่นรมย์ ขึ้นๆลงๆตามฤดูกาลของชีวิต ทว่าทุกครั้งของการเกิดตาย ทุกครั้งของการเวียนว่ายร่วมทุกข์สุขกับผู้คน เราได้เข้าไปใกล้กับ "พื้นหลัง" ของทุกภาวะการดำรงอยู่มากยิ่งขึ้น หากเรารู้จักที่จะใช้ทุกโอกาสกับการเฝ้าดู เรียนรู้ กับทุกประสบการณ์อย่างไม่ตัดสิน แทนที่จะมีปฏิกิริยาโต้ตอบกับทุกสภาวการณ์ตามทิศทางของร่องความคิดและร่องอารมณ์ตามแบบแผนความคุ้นชินอย่างปราศจากการตระหนักรู้

การเติบโตทางจิตวิญญาณเป็นเรื่องของความละเอียดอ่อนในการรับรู้ หาได้เป็นเรื่องของการเอาชนะ มุ่งเป้าไปที่ผลลัพธ์สูงส่งตายตัว ความอ่อนโยนลึกซึ้งทางจิตวิญญาณจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อการภาวนาได้แทรกซึมเข้าไปเป็นหนึ่งเดียวกับการดำเนินชีวิตของเราในทุกขณะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น จะดี จะแย่ จะสุข จะทุกข์อย่างไรในสายตาผู้อื่น เรายังมั่นคงในการเปิดพื้นที่อันอ่อนโยนให้กับการรับรู้ภาวะนั้นตามที่เป็นมันเป็น เราสัมผัสกับทุกรายละเอียด ทุกเสี้ยวของความเจ็บปวดและเสียงหัวเราะ ด้วยความกล้าที่จะเป็นหนึ่งเดียวกับประสบการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า กับหัวใจที่เปราะบางพร้อมที่จะสัมผัสรับรู้ด้วยความเปลือยเปล่าไม่ขัดขืน

ด้วยความระลึกถึงเพื่อนร่วมทางทุกคน

วิจักขณ์

___________________________________________________

-ข่าวฝาก-

๑. เชิญร่วมงาน "๖๐ ปี รัชนี ธงไชย" อาทิตย์ที่ ๒๙ มิถุนายน ที่เรือนร้อยฉนำ สวนเงินมีมา คลองสาน ตั้งแต่เวลา ๑๐ โมงเช้าเป็นต้นไป และร่วมเสวนาในหัวข้อ "การศึกษาทางเลือกในปัจจุบันและอนาคตจะเป็นอย่างไร" โดย คุณชัชวาลย์ ทองดีเลิศ, ปรีดาเรืองวิชาธร, ณัฐฬส วังวิญญู, วิจักขณ์ พานิช, และอื่นๆ งานเสวนาเริ่ม ๑๔.๐๐ น.

๒. เหลือที่ว่างอีกไม่มากแล้วนะครับ สำหรับ "โลกอันศักดิ์สิทธิ์ของนักรบ" ภาคฝึกเข้ม ๓-๖ กรกฏาคม ๔ วัน ๔ คืน ที่รร.หมู่บ้านเด็ก กาญจนบุรี สมัครด่วน! ที่เสมสิกขาลัย ๐๒ ๓๑๔ ๗๓๘๕ ถึง ๖

๓. ขอเชิญร่วมย่างก้าวต่อไปบนเส้นทางแห่งการฝึกตนใน
"ภาวนาคือชีวิต: เปิดมณฑลแห่งการตื่นรู้สู่การดำรงอยู่อย่างเต็มเปี่ยม" โดย วิจักขณ์ พานิช
๑๙ - ๒๔ สิงหาคม ๒๕๕๑ ณ เขตอนุรักษ์พันธุ์สัตว์ป่าเชิงดอยสุเทพ อ.เมือง จ.เชียงใหม่ รับจำนวนจำกัด เพียง ๒๐ ท่าน
สนใจติดต่อ คุณอ้อม : 08-3294 1932 คุณโอม : 08-6910 4050

๔. อ่านบทสัมภาษณ์วิจักขณ์ พานิช "โยคีแห่งโลกวิถีใหม่ ผู้หว่านเมล็ดพันธุ์แห่งแรงบันดาลใจให้กับสังคม" โดย น้องมีมี่, และทีม a team junior๕ ได้ในนิตยสาร "a day" ฉบับ ๙๔ เดือนมิถุนา หน้าปกไทยรัฐ

เยือนเชียงใหม่

“ภาวนาคือชีวิต”
เปิดมณฑลแห่งการตื่นรู้สู่การดำรงอยู่อย่างเต็มเปี่ยม
๑๙ - ๒๔ สิงหาคม ๒๕๕๑
ณ เขตอนุรักษ์พันธุ์สัตว์ป่าเชิงดอยสุเทพ อ.เมือง จ.เชียงใหม่
ค่าสมัคร ๓๕๐๐ บาท
รับจำนวนจำกัดเพียง ๒๐ ท่าน

ติดต่อและสอบถามรายละเอียดได้ที่
คุณอ้อม : 08-3294 1932
คุณโอม : 08-6910 4050

อ่านรายละเอียดเพิ่มเติม>>>

reggie in vancouver (3)

Reggie Ray on 'the Standard'
part1
part2
part3

Dr. Reggie Ray interviewed on The Standard - Vancouver BC's only television interview program with A national audience. Topics of Buddhism, Religion and life are discussed.

reggie in vancouver (2)

Amitabha's Heart:
Love & Wisdom in Buddhism

online viewing>>>

reggie in vancouver (1)

'Tibetan Buddhism in the Modern World'
with Reginald Ray

online viewing>>>

แค่เริ่มต้น

สิบเดือนของการกลับมาผืนดินบ้านเกิด กับเจ็ดเดือนของการเริ่มต้นแบ่งปันแรงบันดาลใจของเส้นทางการฝึกฝน เป็นช่วงเวลาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยประสบการณ์ที่มีค่า กับมิตรภาพที่เริ่มจะก่อตัวขึ้นในหมู่กัลยาณมิตรร่วมสมัย

อนาคตจะเป็นอย่างไรไม่มีใครรู้ เพราะแม้แต่พรุ่งนี้ก็ยังไม่สามารถการันตีถึงความปลอดภัยไร้อุปสรรค แต่สำหรับเส้นทางสายนี้ หนทางสู่มณฑลของความไม่รู้ช่างรุ่มรวยไปด้วยสีสันและความท้าทายใหม่ๆให้เราได้เรียนรู้และเติบโต เปรียบเสมือนพรแห่งปัจจุบันขณะที่เราได้มีชีวิตอยู่เพื่อร่วมทุกข์ร่วมสุขและแบ่งปันหัวใจกับผู้อื่น

เมื่อ “การภาวนาคือชีวิต” แล้วเราจะกลัวอะไร หากเรายังคงมั่นอยู่บนวิถีของการภาวนา มีพลังความบ้าอยู่ในเลือดในเนื้อ ขอเพียงยังดำรงอยู่ในวิถีของการเฝ้าดู สืบค้น และเรียนรู้กับกระบวนการด้านในของชีวิต แม้จะเจ็บปวดแค่ไหน ก็ไม่มีอะไรที่จะต้องไปกลัว

ด้วยใจที่คงมั่นในแสงเรืองรองประภัสสรที่จะฉายสะท้อนในทุกภาวะการดำรงอยู่

sacred world

"the sacred world(2)"
with vichak panich
7-8 june 2008
reuan roi cha nam
klongsan, bangkok

how it works

teachings that are authentic always cut two ways
like the two edged sword.

they cut the student, at the same time
the teacher gains more realization.

reggie ray

down time

we might be doing a lot of spiritual practice, working closely with a great teacher, or beginning to share what we know with others. yes, we feel good. we feel inspired and our heart is filled with devotion.

then all the sudden, something happens--something that makes us feel horrible, disappointed, and upset with the whole situation. And we want to quit--we don't want to continue any further.

we feel as if the whole spirituality is full of shit and our mind is filled with doubts---doubts with ourselves, with our teacher, with the lineage, with the teachings, with the whole spiritual journey altogether. we are about to give up and turn away to live a so-called "normal life"--an ordinary, non-spiritual life. we want to settle down---"I'm tired", "no more journey", so to speak.

so, what are you going to do otherwise? why did you begin your spiritual practice in the first place? what do you want? what was your initial inspiration that brought you here? what do you expect from your teacher? what do you learn from hearing the teachings? what is the practice? are you doing anything? are you trying to become something other than being yourself?...

this down time is very important. it helps us to make our spiritual practice more pure without hope and fear, preconception, expectation, or agenda. it helps clearing the ground and brings us back

to the don't know mind,
to the journey without goal,
to the life without reference points,
to the blade of present moment.

that's the only way our life can be real and we can be truly alive.

see, there's actually no choice if you really want to live a real life. ups and downs are part of the whole picture and it's the sign that things are still moving and your life is still unfolding beautifully.

friends, I am not going anywhere. I am not gonna become a greater, more spiritual, more holy person. I am not gonna end up in the ten bhumis, sixteen dhyana states, or nibbana. it doesn't matter to me ...since I am who I am and I trust what my life offers to me in every moment. i think that's truly what i want.

vichak