31.8.06

the loneliness of the journey



What is known as the “loneliness of the journey” is this:
that 95% of the discoveries that you make along the way,
you will never be able to share with anybody else.
And the remaining 5% will quite possibly be misunderstood.

reggie ray

หนังสือ หนังสือ

กำลังอ่าน...


The Samdhinirmorcana Mahayana Sutra


The Double Mirror: A Skeptical Journey into Buddhist Tantra


The Buddha vol.1-2

30.8.06

เวียนว่ายอยู่ในหัว



"เวียนว่ายอยู่ในหัว" เป็นงานเขียนของเร้จจี้ที่แปลเสร็จมาได้สักระยะ แต่เพิ่งจะถูกตีพิมพ์ในมติชนรายวัน วันเสาร์ที่จะถึงนี้

ยังไงหากจะซื้อมติชนอ่านอยู่แล้ว ก็เปิดเข้าไปอ่านได้ในเซ็คชั่นกระแสทรรศน์

แต่ถ้าขี้เกียจซื้อ เดี๋ยวจะเอามาลงให้อ่านที่นี่ก็แล้วกัน...

28.8.06

...

"Go as the way opens" -->

--Quaker proverb

27.8.06

นักรบแห่งตันตระ



งานเขียนซีรี่ส์ใหม่ที่ติดตามอ่านกันได้เร็วๆนี้ครับ
มีคนบอกว่าผมชอบเขียนบทความยาวเกินเหตุ กว่าจะอ่านจบก็ลิ้นห้อย

ชิ้นนี้มีหลายตอน แต่ละตอนไม่ยาวมาก เพียงหนึ่งหน้า A4 เท่านั้น
จะทยอยลงประชาไทในเร็ววันนี้ พร้อมน้อมรับคำติชมจากเพื่อนๆทุกคนครับ

ไม่รู้เขียนอะไรเยอะแยะนักเนอะ มั่วไปเรื่อยเลยไอ้เสือนี่...

24.8.06

turn it yourself!

Frank Berliner เป็นอาจารย์ที่เก่งมากอีกคนหนึ่งที่นาโรปะ

ผมไม่เคยเรียนกับเขาหรอกนะ แต่ได้ยินกิตติศัพท์มาจากเพื่อนๆหลายคน
ผมเคยฟังเขาพูด อีกทั้งยังประทับใจรอยยิ้มและความเป็นกันเองที่เขามีต่อนักเรียนทุกคน

Frank เคยมีอาชีพเป็นนายแบบมาก่อน
บทสัมภาษณ์ชิ้นนี้เป็นบทสัมภาษณ์ที่ดี
ให้แง่มุมของการเดินทางทางจิตวิญญาณที่น่าสนใจมาก

อ่าน "Turn it yourself"

23.8.06

จิตตปัญญาศึกษา หรือ การศึกษาติดดี?



บทความแสบๆที่เขียนให้ กลุ่มจิตตปัญญาศึกษา
ติดตามอ่านได้ในคอลัมน์พรมแดนแห่งความรู้
นสพ.โพสต์ทูเดย์ ฉบับวันอาทิตย์ที่ ๒๗ ส.ค.นี้ครับ

20.8.06

just be

the clear sky of mind
being covered by the thick cloud of confusion,
puzzled, depressed, sad...
could you just let it be?

let it be as confused as it needs be.
let it be as much painful as you can directly experience.
don't push, don't pull,
don't do anything...

just be like the sky.

17.8.06

Thai practitioner's notebook



ได้รับมอบหมายให้แปลคำสอนสั้นๆ ของเร้จจี้ เป็นภาษาไทย ใช้ชื่อว่า Thai practitioner's notebook โดยจะนำไปลงตีพิมพ์ในหน้าแรกของ www.dharmaocean.org ควบคู่ไปกับต้นฉบับภาษาอังกฤษ

ก็ขอติดตามอ่านกันได้เป็นประจำ ที่นี่ ครับ

16.8.06

my whole life is an offering



the earth is perfumed with scented water and strewn with flowers,
adorned with Mount Meru, the four continents, the sun and the moon.
imagining this as the Buddha realm i offer it,
so that all beings may enjoy that pure realm...

ประสบการณ์ยิ่งใหญ่ในหมู่บ้านเล็กๆ




หนังสือแปลเล่มที่สองของพี่สาว ต่อจาก "เปลี่ยนรางชีวิต" ที่ได้แนะนำให้รู้จักกันไปแล้วก่อนหน้านี้

พี่สาวเป็นคนน่ารัก แปลงานก็มาก็คิกขุน่ารักเหมือนเจ้าเนื้อ เอ๊ยเจ้าตัว (เอ๊ะ)
หะ หะ...เอาเป็นว่าอย่ามัวสนใจน้องชายปากหมาสาธยายเลย

เข้าไปอ่านวิจารณ์หนังสือเล่มนี้ได้ ในคอลัมน์ Outlook, Bangkok Post ฉบับวันแม่ ครับ
ว่าแต่อย่าลืมซื้อหามาอ่านกันล่ะ ช่วยๆกันหน่อย ยอดขายจะได้ทะลุหลักร้อยซะที (แป่ว)

<คลิ๊กอ่านได้ที่นี่>

14.8.06

committed and steady...



"Let us call to mind the most fearful thing—that time is running out for the world and so for us in terms of opportunities to practice dharma. Let us not waste any time in living our life as fully and as deeply as we can. Please everyone be committed and steady with your meditation practice. Without that, as Trungpa Rinpoche says, there isn’t any basis to our work together and without that life soon ceases to mean very much at all."

Reggie Ray

12.8.06

บทความมหาวิทยาลัยเที่ยงคืน

ได้ link รายงานประชุมจิตวิวัฒน์ที่เคยถูกเชิญไปร่วมพูดคุยกับกลุ่มจิตวิวัฒน์เมื่อสองปีก่อน

ตอนนั้นยังใหม่กับประสบการณ์ที่นาโรปะมาก แต่พอได้อ่านสิ่งที่พูดไปอีกครั้ง
ก็รู้สึกว่า มันก็คงความสวยงามในแบบของมัน อย่างที่ไม่ต้องการตัดแต่งเพิ่มเติมอะไร

บางชั่วขณะ ที่ได้มีโอกาสมองย้อนเส้นทางที่เคยผ่านมา
แม้มันจะเจ็บปวดเพียงใด ก็ไม่เคยเสียใจ ที่ได้เรียนรู้กับประสบการณ์ตรงนั้น

...เพราะถ้าไม่มีวันนั้น ก็คงไม่มีวันนี้อย่างแน่นอน

อ่าน "ประสบการณ์ที่แตกต่างทางจิตวิญญาณที่นาโรปะ"
www.midnightuniv.org

post-VTI crisis



กลับมาจากฝึกเข้มหนึ่งเดือนกับเร้จจี้ ได้เกือบอาทิตย์แล้ว...
ยังรู้สึก traumatized กับประสบการณ์ที่ได้รับมาทั้งเดือน

บางทีก็อยากจะบอกว่า "พอกันที" ไม่อยากจะเปิดใจเรียนรู้อะไรที่เจ็บปวดต่อไปอีกแล้ว บางทีก็เหนื่อย บางทีก็ท้อ...
แต่เรามีทางเลือกอื่นด้วยหรือ?

ดูเหมือนว่าเราจะมาถึงจุดที่ไม่สามารถหันหลังกลับได้อีกต่อไป...

ได้อพาร์ตเมนท์อยู่แล้ว
เก้าเดือนสุดท้ายใน Boulder...
กับการปฏิบัติอย่างเข้มข้นที่รออยู่ข้างหน้า
กับชีวิตที่ดูจะไม่มีทีท่าว่าจะโกลาหลน้อยลง
กับงานเขียนที่ตั้งใจว่าจะผลิตออกมามากขึ้นในช่วงเวลานี้

และท้ายที่สุด..
กับความรัก ที่ยังมีให้เพื่อนมนุษย์ไม่เปลี่ยนแปลง

10.8.06

let's dance

first, we learn how to work with ourselves.

second, we learn how to relate to others.

and finally, we learn how to be exposed, raw, and naked in any situation...

it's getting more dirty, messy, and out of control in some sense, but maybe that's the only way we will become free...free from dualistic clingings of any kind.

let us learn how to dance on the razor blade of samsara.




vichak