เผาปิฏกไตรเป็นเชื้อไฟแห่งปัญญา (๒)

"สิ่งสำคัญในกระบวนการเรียนรู้ด้านใน ก็คือ ความรู้จะต้องไม่ถูกยื่นต่อให้กันเหมือนวัตถุ ผู้สอนต้องเป็นผู้ที่มีประสบการณ์ตรงในหัวใจแห่งคำสอน และสามารถส่งผ่านแรงดลใจนั้นไปยังศิษย์ แรงบันดาลใจนี้เองที่จะนำให้ผู้เรียนได้เข้าสู่กระบวนการฝึกฝนตนเอง บ่มเพาะพลังทางปัญญาที่จะปลุกให้เขาตื่นจากความหลับใหล จากนั้นนักเรียนจึงส่งผ่านกระบวนการนั้นไปยังนักเรียนของเขาต่อไป สายการปฏิบัติจึงถือกำเนิดขึ้น ทำให้ความรู้นั้นเป็นความรู้ที่มีชีวิต และทันกับยุคสมัยและเหตุปัจจัยที่เปลี่ยนไปอยู่เสมอ ความรู้จะต้องไม่ถูกสงวนรักษาราวกับโบราณวัตถุคร่ำครึ ไม่ใช่นิทานหรือเทพนิยายหลอกเด็กที่ไม่สามารถนำมาใช้ได้ในชีวิตจริง ความรู้ที่แท้จะต้องตั้งอยู่บนพื้นฐานแห่งกระบวนการ เป็นกระบวนการเรียนรู้ที่สดใหม่ ผุดบังเกิดออกจากประสบการณ์ด้านในบนพื้นฐานแห่งการตื่นรู้ในทุกปัจจุบันขณะ และนั่นคือสารัตถะของการดำรงอยู่ที่แท้ในแต่ละย่างก้าวของการเดินทางแห่งชีวิต"

จาก "เผาปิฏกไตรเป็นเชื้อไฟแห่งปัญญา (๒)"

voyage

a ship is safe in harbor - but that's not what ships are for.

John A. Shedd

ธารธรรมสามสาย (The Three Lineages)

บ่มเพาะพลังแห่งการตื่นรู้สู่การปฏิรูปสถาบันทางศาสนา
เรจินัลด์ เรย์ เขียน
วิจักขณ์ พานิช แปลและเรียบเรียง



"ในโครงสร้างสถาบันของพุทธศาสนา องค์กรมีเป้าหมายแรกเริ่มในการสนับสนุนการฝึกฝนของปัจเจกอย่างเต็มที่ โดยหากรากฐานในสายการสืบทอด และสายธารเดิมแท้มีความมั่นคง สายธารอำนาจก็จะทำหน้าที่สำคัญในลักษณะของภาชนะที่ปลอดภัยให้กับธารธรรมทั้งสองได้งอกงามอย่างเต็มศักยภาพ โครงสร้าง การจัดการและการบริหารบนรากฐานทางปัญญา จะช่วยสนับสนุนให้สายการปฏิบัติเติบโต เป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ให้กับผู้ฝึกฝนรุ่นเยาว์ และก่อให้เกิดการสร้างสรรค์ที่สอดคล้องไปกับแก่นพุทธธรรมอันเป็นพลวัตแห่งการตื่นรู้ที่ไม่หยุดนิ่ง แต่ก็แน่นอนว่า พุทธศาสนาก็เหมือนศาสนาอื่นๆ ที่บ่อยครั้งเรามักจะพบว่าอำนาจของสถาบันได้ไปขวางกั้นระหว่างผู้ฝึกฝนกับประสบการณ์ในพุทธสภาวะ ในกรณีนั้นสถาบันหรือสายธารอำนาจก็ไม่ได้ทำหน้าที่ตามที่ควรจะเป็นอีกต่อไป เพราะมันได้ตกไปสู่ความยึดติดในอำนาจ"

<อ่านต่อทั้งหมด>

พิธีกรรม เติมความศักดิ์สิทธิ์และความหมายให้กับชีวิตยุคใหม่

งานชิ้นนี้ของพี่ณัฐ ราวกับภาคขยายความของบทความ "พิธีกรรมธรรมดา" ที่เขียนลงโพสท์ทูเดย์เมื่อเดือนสองเดือนก่อน พี่ณัฐเขียนได้เจ๋งมากเลย ขอบคุณครับพี่

คอลัมน์ จิตวิวัฒน์
โดย ณัฐฬส วังวิญญู สถาบันขวัญเมือง
มติชนรายวัน เสาร์ที่ ๑๓ มกราคม ๒๕๕๐

กิจวัตรประจำวันในฐานะพิธีกรรม พฤติกรรมบางอย่างที่ทำซ้ำๆ แล้วทำให้ชีวิตรู้สึกดี มีแบบแผนหรือทำให้รู้สึกปลอดภัย เช่น การดื่มกาแฟหรือชา อ่านหนังสือพิมพ์ก่อนออกไปทำงาน (มนุษย์ทุกวันนี้มีเวลาอย่างที่ว่าน้อยมาก) การหอมแก้มลูกก่อนนอน การสวัสดีคุณยายก่อนก้าวเท้าเดินออกไปโรงเรียน การเดินออกกำลังกายตอนเช้า การรับประทานอาหารเย็นร่วมกันในครอบครัว การออกไปดูหนังทุกวันเสาร์ การดูข่าวตอนเช้าก่อนอาบน้ำ เป็นต้น กิจวัตรเหล่านี้ แม้จะดูง่ายๆ ไม่ได้มีความหมายในเชิงศาสนาหรือความศักดิ์สิทธิ์ แต่ก็ช่วยให้ชีวิตมีแบบแผนบางอย่างรองรับ ทำให้รู้สึกว่ามีความเป็นปกติอยู่ ซึ่งสำหรับแต่ละคนก็จะแตกต่างกันออกไป

ดังนั้น จะเห็นว่ามนุษย์สามารถสร้างกิจกรรมที่มีลักษณะเป็นพิธีกรรมขึ้นมาเองได้ตลอดเวลา
<อ่านต่อทั้งหมด>

don't you feel anything?

"I've often wished that I could have been in the room when Descartes came up with his famous quip, "I think, therefore I am." I would have put my arm around his shoulder and gently tapped, or I would have punched him in the nose, or I might have taken his hands in mine, kissed him full on the lips, and said, "René, my friend, don't you feel anything?"

Derrick Jensen
"A Language Older than Words"

โอเค โอเค

เนื่องด้วยโดนคุณจักรนักประดิษฐ์แท็คมา

๑)เพื่อนคนนึงเคยเอาวันเดือนปีเกิดไปให้หมอดูดูดวงให้ หมอดูทักกลับว่า "คนนี้เขาเป็นพระหรือเปล่า?" เพื่อนคงคิดในใจว่า "พระยันตระ น่ะเด่ะ..ไม่แม่นตั้งแต่ประโยคแรกซะแล้ว ไอ้หมอนี่"

๒)ไม่ได้เป็นกระเทย แต่ไปไหนมาไหนก็มักจะถูกกระเทยหมายปอง ที่รุนแรงที่สุด คงเป็นสมัยอยู่เตรียมฯ ที่มาเป็นแก๊ง ทั้งมิเชล เฮเลน ฯลฯ เหล่าเธอๆตามมาส่งจดหมายรักถึงห้องเรียน ตอนเดินผ่านตึกศิลป์ก็แทบอยากจะเอาปี๊บคลุมหัวไว้

๓)อยากได้ฉายามาตั้งแต่เด็ก เพราะชื่อเล่นเป็นชื่อโหล แต่ก็ไม่เคยมีใครตั้งได้สำเร็จ เพราะคนชอบเรียกชื่อจริงเป็นฉายา (งงมั๊ย) พี่สาวสามคนชื่อขึ้นต้นด้วย "มุ" ทุกคน จนมีคนแซวว่า น้องชายคนสุดท้องน่าจะชื่อ "มุสาวาทา เวรมณี"

๔)แรงบันดาลใจแรกของการทำงานเขียน เกิดขึ้นตอนอายุ ๑๘ เพิ่งกลับมาจากการไปนั่งสมาธิครั้งแรกแล้วได้มีโอกาสอ่านข่าวในมติชนสุดสัปดาห์เรื่องกรณีธรรมกาย จู่ๆคิดไงไม่รู้เลยนั่งเขียนจดหมายถึงบ.ก. อาทิตย์ถัดมา ปรากฎว่าจดหมายทั้งฉบับถูกเอาไปลงในหน้าขอแสดงความนับถือ ด้วยคำชื่นชมต่างๆนานาจากบ.ก.เสถียร จันทิมาทร ทำเอาเราทั้งตกใจ อาย และภูมิใจไปพร้อมๆกัน

๕)หากเลือกเรียนใหม่ได้ จะเรียนประวัติศาสตร์ หรือไม่ก็จิตวิทยา

อืม..
ว่าแต่จะคนที่ถูกแท็คต่อไปจะได้เข้ามาอ่านมั๊ยเนี่ย
ขอแท็ค ดำ น้องผึ้ง คุณสัตว์สันโดษ คุณมุ(มุทิตา)แล้วก็พี่ฝน ก็แล้วกันนะเออ

หมายเหตุ: blog tag การแท็คคืออะไร..?
คนที่โดนแท็ค จะต้องเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับตัวเอง 5 ข้อ
ที่เป็นเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยซึ่งคนทั่วไปอาจจะไม่รู้
และแท็คต่อไปอีก 5 คน แล้วนำไปขึ้น blog

spontaneity

the family downstair had been really loud all morning, so i decided to walk to Shambhala Center to practice in their shrine room for a while. I went up and realized that there's a dead body in the shrine room waiting for the Sukhavati ceremony. hmm...since i was already there, i decided to practice in there for a couple of hours. it was a very interesting experience--almost like practicing in a charnel ground. Then i came home with this sense of rawness and sadness. I was trying to find an escape---calling a friend, watching a movie, and so on...then aroud 9 pm, Tristan suddenly appeared at my door. He invited me to join him for a walk--actually, quite a rigorous journey up to the top of the snow-covered mountain without flashlights or snowshoes. We reached the top, sat there looking at the stars and the lights of Boulder, and then talked about struggles of life. it was a really spontaneous and wonderful experience for a lonely night like this. Tristan gave me something very thoughtful to chew on and I'm really grateful for his visit tonight.

sister palmo

Sister Tenzin Palmo is going to be a keynote speaker for SEM annual lecture on the topic, "The role of female sramanas on global healings." The lecture will be held at School of Education, Chulalongkorn University on January, 9 2007. She's also going to lead another workshop at the Wongsanit Ashram between Jan11-14.

Sister Palmo played a very important role in Trungpa Rinpoche's life as well as the XVI Karmapa's. She found Trungpa Rinpoche the Spalding scholarship for his study in the UK and was the Karmapa's personal translator. She's a very disciplined and devoted practitioner who has spent most of her life in strict retreats.

Her entire schedule in Thailand
(from www.sulak-sivaraksa.org)

5 January Seminar “Female Dhamma Masters: Opportunity, Obstacle and Future” 9:00 - 15:00 hrs. Political Science Alumni Association Auditorium, Faculty of Political Science, Chulalongkorn University
6-7 January Visit to Ven. Dhammananda at Songdham Kalyani Temple, Nakorn Pathom province
8 January Visit to Suan Mokkh in Surath Thani province
9 January The 13th Sem Pringpuangkaew Lecture “Woman Dhamma Masters and Healing of the World” 18.00 - 20.00 hrs. Auditorium Hall, Faculty of Education, Chulalongkorn University
10 January Talk to Social Venture Network Thailand
11-14 January Meditation Retreat, Wongsanit Ashram, Nakorn Nayok province
15-18 January Meditation Retreat in Chiangmai

๛ โหยหาดั่งทารก

จงฝึกยืนบนลำแข้งของตนเอง
เป็นปัจเจกบุคคลที่รู้จักคุณค่าของชีวิต
เลิกคิดเอาแต่จะเมามายไปกับใครต่อใคร
หยุดหลงใหลไปกับโลกียวิสัย
อย่างไม่ลืมหูลืมตา

จนหลงลืมไปว่า...
ไม่มีใครที่จะเอาแต่เกาะก่าย
เป็นทารกไปได้โดยตลอด ๛

<อ่านทั้งหมด>

only if

we are born to be happy
...or we are born to suffer.
we are born to conquer
...or we are born to be defeated.

i don't know.

one thing i do know...
if we only add "with others" behind each sentence,
it would make a lot more sense.

"All the joy the world contains
Has come through wishing happiness for others.
All the misery the world contains
Has come through wanting pleasure for oneself."

~Shantideva