my whole life is an offering

the earth is perfumed with scented water and strewn with flowers,
adorned with Mount Meru, the four continents, the sun and the moon.
imagining this as the Buddha realm i offer it,
so that all beings may enjoy that pure realm...

ประสบการณ์ยิ่งใหญ่ในหมู่บ้านเล็กๆ

หนังสือแปลเล่มที่สองของพี่สาว ต่อจาก "เปลี่ยนรางชีวิต" ที่ได้แนะนำให้รู้จักกันไปแล้วก่อนหน้านี้

พี่สาวเป็นคนน่ารัก แปลงานก็มาก็คิกขุน่ารักเหมือนเจ้าเนื้อ เอ๊ยเจ้าตัว (เอ๊ะ)
หะ หะ...เอาเป็นว่าอย่ามัวสนใจน้องชายปากหมาสาธยายเลย

เข้าไปอ่านวิจารณ์หนังสือเล่มนี้ได้ ในคอลัมน์ Outlook, Bangkok Post ฉบับวันแม่ ครับ
ว่าแต่อย่าลืมซื้อหามาอ่านกันล่ะ ช่วยๆกันหน่อย ยอดขายจะได้ทะลุหลักร้อยซะที (แป่ว)

<คลิ๊กอ่านได้ที่นี่>

committed and steady...

"Let us call to mind the most fearful thing—that time is running out for the world and so for us in terms of opportunities to practice dharma. Let us not waste any time in living our life as fully and as deeply as we can. Please everyone be committed and steady with your meditation practice. Without that, as Trungpa Rinpoche says, there isn’t any basis to our work together and without that life soon ceases to mean very much at all."

Reggie Ray

บทความมหาวิทยาลัยเที่ยงคืน

ได้ link รายงานประชุมจิตวิวัฒน์ที่เคยถูกเชิญไปร่วมพูดคุยกับกลุ่มจิตวิวัฒน์เมื่อสองปีก่อน

ตอนนั้นยังใหม่กับประสบการณ์ที่นาโรปะมาก แต่พอได้อ่านสิ่งที่พูดไปอีกครั้ง
ก็รู้สึกว่า มันก็คงความสวยงามในแบบของมัน อย่างที่ไม่ต้องการตัดแต่งเพิ่มเติมอะไร

บางชั่วขณะ ที่ได้มีโอกาสมองย้อนเส้นทางที่เคยผ่านมา
แม้มันจะเจ็บปวดเพียงใด ก็ไม่เคยเสียใจ ที่ได้เรียนรู้กับประสบการณ์ตรงนั้น

...เพราะถ้าไม่มีวันนั้น ก็คงไม่มีวันนี้อย่างแน่นอน

อ่าน "ประสบการณ์ที่แตกต่างทางจิตวิญญาณที่นาโรปะ"
www.midnightuniv.org

post-VTI crisis

กลับมาจากฝึกเข้มหนึ่งเดือนกับเร้จจี้ ได้เกือบอาทิตย์แล้ว...
ยังรู้สึก traumatized กับประสบการณ์ที่ได้รับมาทั้งเดือน

บางทีก็อยากจะบอกว่า "พอกันที" ไม่อยากจะเปิดใจเรียนรู้อะไรที่เจ็บปวดต่อไปอีกแล้ว บางทีก็เหนื่อย บางทีก็ท้อ...
แต่เรามีทางเลือกอื่นด้วยหรือ?

ดูเหมือนว่าเราจะมาถึงจุดที่ไม่สามารถหันหลังกลับได้อีกต่อไป...

ได้อพาร์ตเมนท์อยู่แล้ว
เก้าเดือนสุดท้ายใน Boulder...
กับการปฏิบัติอย่างเข้มข้นที่รออยู่ข้างหน้า
กับชีวิตที่ดูจะไม่มีทีท่าว่าจะโกลาหลน้อยลง
กับงานเขียนที่ตั้งใจว่าจะผลิตออกมามากขึ้นในช่วงเวลานี้

และท้ายที่สุด..
กับความรัก ที่ยังมีให้เพื่อนมนุษย์ไม่เปลี่ยนแปลง

let's dance

first, we learn how to work with ourselves.

second, we learn how to relate to others.

and finally, we learn how to be exposed, raw, and naked in any situation...

it's getting more dirty, messy, and out of control in some sense, but maybe that's the only way we will become free...free from dualistic clingings of any kind.

let us learn how to dance on the razor blade of samsara.




vichak

อาจารย์

การแสวงหาอาจารย์ หาใช่เป็นเรื่องของการเลือกคนสักคนมาบูชา สักการะ
อาจารย์ที่แท้ไม่สามารถพบได้ตามเจอร์นัล หรือแม๊กกาซีน
หาใช่คนที่มีชื่อเสียง หรือโด่งดังราวกับร็อคสตาร์

เพราะอาจารย์ที่แท้ ทำหน้าที่เป็นเพียงดั่งกระจกเงา
ส่องสะท้อนให้เรามองเห็นศักยภาพภายในที่เรามี

อาจารย์เป็นเหมือนเพื่อนแท้
เป็นเหมือนพ่อแม่ที่เราไม่เคยสัมผัส

อาจารย์ไม่เคยให้คำตอบ
ไม่เคยยกตนเป็นนักปราชญ์ ผู้รู้

อาจารย์ที่แท้ ให้เราหมดทุกสิ่งทุกอย่าง
โดยที่ไม่ต้องการอะไรตอบแทน
นอกจากความเป็นตัวของเราเองอย่างเต็มศักยภาพ

จนวันหนึ่ง เราสามารถทำหน้าที่เป็นผู้ส่งผ่าน
หลอมรวมและก้าวข้าม
ยืนบนสองแข้งได้อย่างเต็มภาคภูมิโดยปราศจากเขา

"อาจารย์ที่แท้มอบเลือดเนื้อทั้งชีวิต
เป็นอาหารแก่ศิษย์"

นี่คือ สัจธรรมแห่งวิถีแห่งการฝึกตนของผู้กล้า

"In relation to reality, let the deities play."

When we let go of trying to be "somebody" and to be "successful," we begin to see the great dance of phenomena, the deities' play, and to realize the seamless perfection of reality. Passing through the gates of non-existence and defeat into the boundless play of "what is" - that is the essence of Trungpa Rinpoche's teachings and what the Vajrayana is all about.

reggie ray

"In relation to the outside world, defeat."

The more we look at our lives, the more we discover that we are failures, incompetent on some very basic level. We find ourselves constantly defeated in relation to what we are try to do "out there." It doesn't mean that we can't have jobs, relationships, families and so on. But we can never quite completely "pull it off," whatever "it" may be. We find ourselves, again alone, empty-hearted and without that ego enthusiasm that we all look for. Again, this is the entry - let us step into this space of defeat with confidence and joy - it is our freedom.

reggie ray

"In relation to oneself, non-existence."

The whole point of dharma, as the Buddha said, is to realize that the self is non-existent. In our practice, and especially in retreat, we arrive at a place where we see we are nothing. We bind ourselves completely empty-handed, reduced to zero, with nothing at all to say for ourselves. We need to see this not as a bad thing at all, but quite exactly the opposite: the moment of our freedom, let us step into it fully.

reggie ray