หากเรามองเรื่องคุณค่าทางจิตวิญญาณ ในแง่มุมของหลักศาสนา
เราอาจมองว่า อวิชชา หรือ ความไม่รู้ เป็นบ่อเกิดแห่งทุกข์
แต่หากเรามองเรื่องคุณค่าทางจิตวิญญาณ ในฐานะส่วนหนึ่งของเส้นทางชีวิต
ความน่าตื่นเต้นของการเดินทาง ก็คือ ความไม่รู้ นั่นเอง
เมื่อเราตระหนักว่าเราไม่รู้ ชีวิตก็จะเปี่ยมไปด้วยความตื่นที่จะเรียนรู้อยู่เสมอ
ประสบการณ์ตรงบนพื้นฐานของความไม่รู้ ในเส้นทางการแสวงหาที่ทอดยาว
ดูจะมีคุณค่าทางจิตวิญญาณยิ่งกว่าการรอบรู้ในหลักศาสนาเป็นไหนๆ
วิจักขณ์
