โดย อังคาร กัลยาณพงศ์
๏ สว่างวิเศษแสงแห่งเกียรติยศมนุษย์
วาวรุ้งดุจดาวระยับระย้าสวรรค์
เกียรติยศแท้ค่าเอกเอนกอนันต์
นั้นสถิตย์วิเศษไว้ในวิญญาณ ฯ
๏ เกียรติยศอยู่กลางใจมนุษย์แท้
ไม่พ่ายแพ้ทุกกาละเทศะสถาน
แววเกียรติยศสถิตย์ไว้ในงาน
แก่นสารประโยชน์ยิ่งมิ่งมงคล ฯ
๏ ถ้ามีพรสวรรค์ก็บรรลุประเสริฐ
มิเลอเลิศก็บากบั่นฝึกฝน
แสวงครูผู้รู้จริงรู้เลิศล้น
อดทนเพียรเรียนรู้ค่าสารพัน ฯ
๏ แบบอย่างโพธิสัตว์แจ่มชัดปณิธาน
กล้าหาญอุดมคติอมตะใฝ่ฝัน
เจียระไนวิญญานงานเลิศล้ำอัน
นฤมิตมนุษยโลกนั้นเลอแก้วมณี ฯ
๏ รู้บุญคุณจักรวาลงานงามอุกฤษฎ์
ชีวิตเล็งผลเลิศประเสริฐศรี
นอบน้อมทุกค่าแท้อุทิศชีพพลี
ใช้หนี้ขลังสังสารวัฎฎ์มหัศจรรย์ ฯ
๏ น้ำไหลอายุขัยก็ไหลล่วง
ใบไม้ร่วงชีพก็ร้างอย่างฝัน
ฆ่าชีวาคือพร่าค่าคืนวัน
จะกำนัลโลกนี้มีงานใด ฯ
๏ พินัยกรรมสุดประเสริฐเลิศแล้ว
คือวรรณศิลป์แก้วลึกซึ้งสบสมัย
ประโยชน์เพื่อมนุษย์สรรพสัตว์เสมอไป
สู่อารยะวิสัยเกษมสุขทุกกาล ฯ
๏ อธิษฐานงานปัญญาค่าทิพย์
หยิบธาตุฟ้าค่าอมตะวิเศษวิศาล
ทุกเพชรดินน้ำลมไฟแง่งาน
หวานนฤมิตวิจิตรบุญสุนทรีย์ ฯ
๏ ฝากน้ำใจไมตรีที่เอกภพ
มิรู้จบอุทิศชีวิตถวายหนี้
สนองบุญคุณของน้ำฟ้าปฐพี
ดาวโลกนี้เสน่ห์ลึกลับจับใจ ฯ
๏ อุบัติภพไหนใจนี้แก้วมณีรุ้ง
รุ่งเรืองกายสิทธิ์คิดรู้เหนือสมัย
โอยทานศิลป์วิญญานแด่ภพไตร
ให้ค่าใหม่พริ้งพะแพร้วพรรณราย ฯ
๏ ถวายชีวิตเพื่อสิบทิศประโยชน์
อุโฆษค่าแท้เหนือทิพย์หลากหลาย
ด้วยธาตุเมตตากรุณามากมาย
เสมอสายมหาสมุทรสุดเกียรติยศยง ฯ
๏ กี่ชีวิตก็นิมิตอมตะประโยชน์
รุ่งโรจน์มิ่งมงคลชัยประสงค์
พลันปฏิบัติสัจจะถือซื่อตรง
คงภวังค์พลังขลังไว้ให้โลกเอย ๚ะ๛
