reggie in vancouver (2)

Amitabha's Heart:
Love & Wisdom in Buddhism

online viewing>>>

reggie in vancouver (1)

'Tibetan Buddhism in the Modern World'
with Reginald Ray

online viewing>>>

แค่เริ่มต้น

สิบเดือนของการกลับมาผืนดินบ้านเกิด กับเจ็ดเดือนของการเริ่มต้นแบ่งปันแรงบันดาลใจของเส้นทางการฝึกฝน เป็นช่วงเวลาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยประสบการณ์ที่มีค่า กับมิตรภาพที่เริ่มจะก่อตัวขึ้นในหมู่กัลยาณมิตรร่วมสมัย

อนาคตจะเป็นอย่างไรไม่มีใครรู้ เพราะแม้แต่พรุ่งนี้ก็ยังไม่สามารถการันตีถึงความปลอดภัยไร้อุปสรรค แต่สำหรับเส้นทางสายนี้ หนทางสู่มณฑลของความไม่รู้ช่างรุ่มรวยไปด้วยสีสันและความท้าทายใหม่ๆให้เราได้เรียนรู้และเติบโต เปรียบเสมือนพรแห่งปัจจุบันขณะที่เราได้มีชีวิตอยู่เพื่อร่วมทุกข์ร่วมสุขและแบ่งปันหัวใจกับผู้อื่น

เมื่อ “การภาวนาคือชีวิต” แล้วเราจะกลัวอะไร หากเรายังคงมั่นอยู่บนวิถีของการภาวนา มีพลังความบ้าอยู่ในเลือดในเนื้อ ขอเพียงยังดำรงอยู่ในวิถีของการเฝ้าดู สืบค้น และเรียนรู้กับกระบวนการด้านในของชีวิต แม้จะเจ็บปวดแค่ไหน ก็ไม่มีอะไรที่จะต้องไปกลัว

ด้วยใจที่คงมั่นในแสงเรืองรองประภัสสรที่จะฉายสะท้อนในทุกภาวะการดำรงอยู่

sacred world

"the sacred world(2)"
with vichak panich
7-8 june 2008
reuan roi cha nam
klongsan, bangkok

how it works

teachings that are authentic always cut two ways
like the two edged sword.

they cut the student, at the same time
the teacher gains more realization.

reggie ray

down time

we might be doing a lot of spiritual practice, working closely with a great teacher, or beginning to share what we know with others. yes, we feel good. we feel inspired and our heart is filled with devotion.

then all the sudden, something happens--something that makes us feel horrible, disappointed, and upset with the whole situation. And we want to quit--we don't want to continue any further.

we feel as if the whole spirituality is full of shit and our mind is filled with doubts---doubts with ourselves, with our teacher, with the lineage, with the teachings, with the whole spiritual journey altogether. we are about to give up and turn away to live a so-called "normal life"--an ordinary, non-spiritual life. we want to settle down---"I'm tired", "no more journey", so to speak.

so, what are you going to do otherwise? why did you begin your spiritual practice in the first place? what do you want? what was your initial inspiration that brought you here? what do you expect from your teacher? what do you learn from hearing the teachings? what is the practice? are you doing anything? are you trying to become something other than being yourself?...

this down time is very important. it helps us to make our spiritual practice more pure without hope and fear, preconception, expectation, or agenda. it helps clearing the ground and brings us back

to the don't know mind,
to the journey without goal,
to the life without reference points,
to the blade of present moment.

that's the only way our life can be real and we can be truly alive.

see, there's actually no choice if you really want to live a real life. ups and downs are part of the whole picture and it's the sign that things are still moving and your life is still unfolding beautifully.

friends, I am not going anywhere. I am not gonna become a greater, more spiritual, more holy person. I am not gonna end up in the ten bhumis, sixteen dhyana states, or nibbana. it doesn't matter to me ...since I am who I am and I trust what my life offers to me in every moment. i think that's truly what i want.

vichak

บรรลุธรรม

อยากจะเป็น อรหันต์ สักพันชาติ
อยากจะขาด จากผลกรรม ที่จำหมาย
อยากจะมี อิทธิฤทธิ์ ฆ่าไม่ตาย
อยากลองหาย กลายร่างไป ไม่เห็นตัว

อยากจะเพ่ง เล็งเห็น วาระจิต
อยากมีฤทธิ์ เหาะเหิน เดินกลับหัว
อยากมีเดช เปรตผี มีคงกลัว
แต่กลับลืม ละความชั่ว ที่ตัวมี

บรรลุธรรม เลิศล้ำ สำเหนียกไว้
ล้ำที่ใจ หาใช่ ฤทธิ์รังสี
อยากตรัสรู้ แต่ภายใน ไร้ความดี
กลัวจะมี แต่อรหันต์กลายกลาย จิตใจทราม ฯ

วิจักขณ์
สวนโมกขพลาราม
๑๗ มีนาคม ๒๕๔๕

จดหมายข่าววัชรปัญญา พฤษภาคม ๒๕๕๑

ปลดเปลื้องพันธนาการ
น้ำใส ไร้ตะกอนคลุ้ง ขุ่นมัว
ดั่งต้นไม้ พายุพัดกระหน่ำ มัวหม่น ไร้ทิศทาง
ดาวแจ่มจ้า กระจ่างชัด ลมพัด ผ่านพ้น ตรงเข้าไป

จากที่เหนื่อย เพราะใช้ความคิด
ปั่นป่วน แก้ไขไปมาวุ่นวาย
ต้องฝึกฝนอย่างหนัก และเข้าใจตัวเอง
เพื่อความไว้วางใจกับความมีอยู่เดิมของจิตใจ

ตรรกะ เหตุผล
เป็นเพียงเกราะ เครื่องพันธนาการ
เพื่อความมั่นใจของตัวเรา

เมื่อเรากลัวกับอันตราย
แต่ก็ยังไม่สบายใจอยู่ดี
เป็นทุกข์
ที่เราก็ไม่รู้แน่ว่าจริง
เพราะมันบิดเบี้ยว

สัมผัสด้วยใจ
ด้วยธรรมชาตินั้น
(ที่ก็ยังไม่ค่อยแน่ใจว่าจริงหรือเปล่า)
แต่ก็สบายใจ สบายกายกว่าเดิมบ้าง
...ก็น่าจะลองดู

ควบคุมวินัยให้กล้าแกร่ง
ไม่เข้าสู่กลไกความคิดอัตโนมัติ
ด้วยการภาวนา

สบาย สบาย
เหนื่อยก็พัก
ช้าหน่อย
หลงทางบ้าง
เป็นธรรมดา

โอ้ เพื่อนร่วมทาง
เปิดออก เปิดออก
ออกจากเกราะกำบัง
ออกเผยสัมผัส

ด้วยเนื้อแท้จริงๆ....



หนึ่งใน "ประสบการณ์ใต้ฐานพระพุทธรูป"
โดย เพื่อนร่วมทางคนหนึ่ง
ณ "สัมผัสแห่งการตื่นรู้"
สวนโมกข์นานาชาติ, ไชยา, สุราษฏร์ธานี


ด้วยความระลึกถึงและคงมั่นบนสายธรรมแห่งการตื่นรู้
วิจักขณ์

__________________________

-ข่าวฝาก-

๑. เหลือที่ว่างอีกไม่มากแล้วนะครับสำหรับ "โลกอันศักดิ์สิทธิ์ของนักรบ" ภาคฝึกเข้ม ๓-๖ กรกฏาคม ๔ วัน ๔ คืน ที่รร.หมู่บ้านเด็ก กาญจนบุรี หากใครสนใจก็รีบสมัครกันด่วน ที่เสมสิกขาลัย ๐๒ ๓๑๔ ๗๓๘๕ ถึง ๖

๒. เชิญร่วมงาน "๖๐ ปี รัชนี ธงไชย" ๒๙ มิถุนายน ๒๕๕๑ ที่เรือนร้อยฉนำ สวนเงินมีมา คลองสาน ตั้งแต่เวลา ๑๐ โมงเช้าเป็นต้นไป และร่วมเสวนาในหัวข้อ "การศึกษาทางเลือกในปัจจุบันและอนาคตจะเป็นอย่างไร" โดย คุณชัชวาลย์ ทองดีเลิศ, ปรีดาเรืองวิชาธร, ณัฐฬส วังวิญญู, วิจักขณ์ พานิช, และอื่นๆ งานเสวนาเริ่ม ๑๔.๐๐ น. แผนที่คลิ๊กตามลิงค์ http://www.semsikkha.org/semmain/images/map/roychanum.jpg

๓. อ่านบทสัมภาษณ์วิจักขณ์ พานิช โดย น้องมีมี่, และทีม a day junior5 ได้ในนิตยสาร "a day" ฉบับวางแผงกลางเดือนมิถุนายนที่จะถึงนี้ ป.ล.ขอให้ขาน้องมีมี่หายไวๆนะครับ

หลุม๔ พาร์๕

'socially-engaged spirituality'
five-day meditation retreat
with vichak panich
International Network of Engaged Buddhists (INEB)
suan santidharma, pathumthani
26-30 may 2008

อะไรของมัน

อยากภาวนาก็มาภาวนา
อยากสนุกก็ไปสนุก
ไม่ใช่ว่าอยากสนุกแล้วมาภาวนา
เพราะบางทีภาวนาก็ไม่ใช่เรื่องสนุก

...
ข้อความจากโยคีตั้ม ถึงเยาวชน INEB
สวนสันติธรรม, ปทุมธานี